تصویری جالب از صندوق پست قدیمی در تهران ، نامه نگاری به روش مشهورترین سیستم پستی ایرانیان
به گزارش تور کانادا، نامه نگاری سال هاست کم رونق شده اما ورق های خاطره انگیر نامه یا کارت پستال های رنگی چیزهایی نیستند که به این راحتی از زندگی ما خارج شوند؛ به خصوص با این تاریخ درخشان ایران.
به گزارش خبرنگاران، تصور اینکه جستجوی اتفاقی قدیمی به مصر راه نبرد تقریبا محال است؛ این بار هم مستندات استفاده از یک سرویس پیک و پست سازمان یافته برای انتشار اسناد مکتوب در مصر پیدا شده، جایی که فراعنه برای ارسال احکام خود به سراسر قلمرو خود، یعنی حدود 2400 قبل از میلاد از پست استفاده می کردند.
حضرت سلیمان هم نامه ای به ملکه سبا نوشت؛ همان نامه ای که بسم الله الرحمن الرحیمش سوره نمل را مشهور کرد. پستچی این نامه هدهد بود؛ شاید بعد از آن بود که کبوتران نامه بر آموزش تماشاد و یکی از سرویس های پستی قدیمی، سریع، مخفیانه و البته دوست داشتنی دنیا را تشکیل دادند.
نامه نگاری و تحویل آنها به وسیله یک سیستم ارتباطی معین یکی از ویژگی های بسیاری از فرهنگ های قدیمی است؛ به گفته دائره المعارف تاریخ دنیا، اگرچه روش نگارش نامه ها اغلب متفاوت بوده، اما بین النهرین، مصر، یونان، روم و اینکا همگی به پست سریع السیر مجهز بوده اند. حضرت محمد (ص) نیز نامه هایی را برای پادشاهان و سران ممالک هم عصر خود ارسال کرد.
با این حال مردم با یاری دوستان، بردگان، بازرگانان و مسافران نامه های شخصی خود را ارسال می کردند. به جای مانده این نامه ها به شکل لوح های گلی و طومارهای پاپیروس حاوی حجم بالایی از اطلاعات هستند؛ از قیمت کالاها و نوع حکومت داری گرفته تا آداب و رسوم ازدواج و جمعیت شناسی.
تصویری از نامه ای قدیمی که به شکل لوحی گلی بود
مشهورترین سیستم پستی در خاور نزدیک، انگاریون [انکاریون] ایرانی بود که در راه شاهی دارای نقاطی برای توقف برای پیک ها بود؛ موزه پست یا ارتباطات که در مرکز تهران قرار گرفته است جایی برای تماشا آثار چاپاری است. سالن تمبر این موزه هم بسیار تماشای است، به خصوص برای کلکسیونرهای شیفته تمبر.
پست در زمان جنگ تحمیلی هم نقش موثری داشت. زمانی که تنها راه ارتباطی بین رزمنده های حاضر در خطوط نبرد و عزیزانشان در شهرهای مختلف، نوشتن نامه روی کاغذهای از پیش چاپ شده بود. این نامه ها چیزی بیش از نامه بودند؛ از انتظار برای آمدن پستچی گرفته تا مرور چندین باره چند خط دست نوشته تا یادگاری از شهیدی که دلتنگی اش را با خود به آخرت برد.
17 مهر روز دنیای پست است؛ پستی که با ظهور اینترنت و امکان ارسال محتواهای سنگین و متنوع به وسیله یک ارسال الکترونیکی تا حدودی شوکه شد. حتی سرویس هایی مثل پی پال شکل گرفت تا راهی برای دوستی هایی نوشتاری باشد. اوایل رونق اینترنت، دیگر خبری از نامه های دست نویس و کارت پستال های مناسبتی نبود.
صندوق پست قدیمی در تهران
جای خالی کاغذها و و دستخط های آشنا خیلی ها را به وسوسه بازگشت به نامه نگاری سنتی انداخت، با این حال پست همچنان روشی راحت و نسبتا مقرون به صرفه برای ارسال بسته های مختلف است؛ شاید تا روزی که فراگیر شدن پرینترهای سه بعدی حتی ارسال کالاها را نیز با تحول روبرو نمایند.
- تصاویر | اولین تلویزیون های رنگی چه شکلی بودند؟ | وقتی اروپا از فیلیپین عقب ماند