ناگفته هایی درباره رم
به گزارش تور کانادا، رم با آثار باستانی و جاذبه های گردشگری زیادی شناخته می گردد؛ اما پشت این بناها واقعیت هایی ناگفته پنهان شده است که هر کدام گوشه ای از تاریخ پرفراز و نشیب ایتالیا و اروپا را بازگو می نمایند.
شاید در فکر این باشید که برای تعطیلات پیش رو، تور رم رزرو کنید. این مقاله به شناخت بیشتر شما از رم یاری می نماید.
رم یکی از مقاصد شناخته شده برای دنیاگرد ها در سرتاسر دنیا است. بسیاری از شاعران، نویسندگان، موسیقی دانان و فیلسوفان مشهور تاریخ در گورستان های رم مدفون شدند و به همین علت، رم را شهر جاودان می نامند. بعلاوه تعداد زیاد آثار باستانی رم معرف تاریخ هزاران ساله این شهر است که در کنار جاذبه های طبیعی، شکوهی بی همتا به رم می بخشند. اما واقعیت های ناگفته رم چیست؟
رم بیشتر از 7 تپه دارد!
هفت تپه باستانی رم در ساحل شرقی رودخانه تیبر (Tiber) قرار گرفته است. این هفت تپه در محدوده شهر روم باستان و درون دیوارهای قدیمی شهر واقع شدند. این تپه ها به ترتیب حروف الفبا اسکولین (Esquiline)، اوینتین (Aventine)، پالاتین (Palatine)، کائلین (Caelian)، کاپیتول (Capitoline)، کوئیرینال (Quirinal) و ویمینال (Viminal) نام دارند.
علی رغم تمایل آن دسته از افراد که رقم جادویی 7 را به این تپه ها نسبت می د هند، با بزرگ شدن رم در قرن های اخیر، تعداد بیشتری تپه در مرزهای شهر قرار گرفتند. یکی از این تپه ها، جانیکولوم (Janiculum) نام دارد که در جنوب غربی مرکز شهر و در فاصله دوری از رودخانه تیبر واقع شده است. تپه دیگر مونته ماریو (Monte Mario) است و در شمال واتیکان قرار داد. هرچند مونته ماریو با ارتفاع 139 متر، بلندترین تپه در کلانشهر رم است؛ اما جزو تپه های باستانی محسوب نمی گردد.
پله های اسپانیایی، اسپانیایی نیستند!
پله های اسپانیایی در اصل فرانسوی هستند. این پله ها با پول اهدایی دیپلماتی فرانسوی به نام اتین گوفیر (Etienne Gueffier) ساخته شده اند.
از طرفی دیگر می توان گفت این پله ها ایتالیایی اند؛ چرا که سازندگان این بنا دو معمار ایتالیایی بودند به نام های فرانچسکو دی سانکتیس (Francesco de Sanctis) و الساندرو اسپکی (Alessandro Specchi). البته این فرضیه کمی مشکل دارد؛ چون پله های اسپانیایی بین سال های 1723 تا 1725 ساخته شدند، زمانی که هنوز سلطنت ایتالیا شکل نگرفته بود.
اما چرا این بنا به پله های اسپانیایی معروفیت دارد؟ علت نامگذاری بسیار ساده است: پله ها در زمان ساخت، در کنار سفارت اسپانیا قرار داشتند. هرچند این علت قانع نماینده نیست؛ چون در سال 1723، اسپانیا تحت سلطه فیلیپ پنجم، پادشاه فرانسوی از خاندان بوربون بود که نوه لوئی چهاردهم و متولد ورسای فرانسه است.
بنابراین پله های اسپانیایی هرگز اسپانیایی نبودند؛ بلکه فرانسوی و اندکی ایتالیایی هستند.
فواره تروی پر از پول است!
بسیاری از دنیاگرد ها اعتقاد دارند که با انداختن سکه درون فواره تروی، شانس خود را برای ملاقات دوباره شهر بیشتر می نمایند. آن ها سکه را از بالای شانه چپ و با استفاده از دست راست درون حوض پرتاب می نمایند. به این ترتیب، روزانه در حدود 13 میلیون تومان پول در حوض فواره تروی جمع می گردد.
برداشتن پول جمع شده از حوض، کاری غیرقانونی است. در سال 2002، روبرتو سرچلتا (Roberto Cercelletta) که با تور ماهیگیری طی 34 سال پول های خرد فواره تروی را جمع نموده بود، دستگیر شد. امروزه پول های فواره تروی را هر شب جمع آوری می نمایند تا صرف امور خیریه گردد.
کولوسئوم را با نام کولوسئوم نمی شناختند!
کولوسئوم را امپراطوران سلسله فلاوین، بین سال های 72 تا 80 پس از میلاد بنا کردند و به همین علت، آمفی تئاتر فلاوین ها نام داشت. ساخت بنا را وسپاسیان شروع و تیتوس تمام کرد.
واژه کولوسئوم برای اولین بار در حدود سال 1000 بعد از میلاد وارد زبان محاوره شد؛ اما در همان زمان نیز به معنای آمفی تئاتر نبود. این واژه تنها به مجسمه های غول آسایی اشاره داشت که از امپراطوری نرون باقی بودند و امروزه اثری از آن ها نیست.
رم یک بار میزبانی المپیک را از دست داده است!
مراسم قرعه کشی میزبانی المپیک 1940 در ژوئن سال 1939 و دو ماه پیش از حمله آلمان به لهستان برگزار گردید. در این قرعه کشی که بین رم و لندن رقابت بود، رم نتوانست آرای لازم را جمع کند و لندن به عنوان میزبان المپیک انتخاب شد.
موسولینی حق میزبانی المپیک را برای اهداف سیاسی خود می خواست. او در نظر داشت تا کاری مشابه کارناوال نازی ها انجام دهد، کارناوالی که هیتلر در برلین و در سال 1939 به راه انداخته بود. در راستای این هدف، موسولینی مکانی را برای انجام مسابقات المپیک بین سال های 1928 تا 1939 ساخت و آن را مجموعه ورزشی فورو موسولینی (Foro Mussolini) نامید. این مجموعه هنوز با نام فورو ایتالیکو (Foro Italico) در ساحل غربی رودخانه تیبر قرار گرفته است و بنای مدرن استادیو المپیکو (Stadio Olimpico)، جزوی از آن به شمار می رود.
هرچند المپیک در سال 1940 به علت جنگ دنیای دوم لغو شد؛ اما المپیک 1948 در لندن برگزار گردید و رم نیز در تابستان 1960، میزبان این مسابقات بود.
منبع: کجارو / The Daily Telegraph